مردم حق دارند از دست مجلس عزای‌ عمومی اعلام کنند

به گزارش «تابناک» به نقل از نامه نیوز، هرچند در یک ماه اخیر اظهارات مختلفی از نمایندگان درباره استیضاح برخی وزرا به گوش رسید اما وزیر صمت که از همان ماه های نخست دولت سیزدهم عملکردش مورد نقد بسیاری نمایندگان بود، با وجود اعلام وصول طرح استیضاح او، ظرف مدت چند روز امضاهای این طرح از نصاب افتاد و این طرح از دستورکار مجلس کنار رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمدرضا خباز در گفتگو با نامه نیوز درباره چرایی ناتوانی مجلس یازدهم در استیضاح وزرا گفت: حضرت امام (ره) فرمود «مجلس در رأس امور است». یکی از افراد دوراندیش جمله ای به این فرمایش امام اضافه و بیان کرد «مجلس در رأس امور است صلاحا و فسادا» یعنی مجلس در رأس امور است هم در را اصلاح کشور و هم در راه افساد کشور.

وی افزود: اگر دیدیم کشور رو به اصلاح می رود بدانیم که مجلس در حال ایفای درست نقش خود است اما اگر دیدیم کشور رو به فساد و تباهی می رود و مشکلات مردم روزافزون می شود، بدانیم که مجلس نقش خودش را درست ایفا نمی کند. درست است مجلس به حسب ظاهر مثل قوه مجریه اختیارات اجرایی و مدیریتی و پول و ثروت را در اختیار ندارد ولی همه آنها با نظر مجلس تنظیم می شود.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره به طیف وسیع اختیارات مجلس بیان کرد: مجلس حق دادن طرح دارد، کافی است ۱۰ نفر از نمایندگان طرحی را بنویسند و ارائه دهند؛ اگر این طرح در صحن علنی مجلس تصویب شود و به تأیید شورای نگهبان برسد، قانون خواهد شد. علاوه بر این، مجلس حق رد یا تصویب لوایح دولت را دارد. در حوزه نظارتی، سئوال، تذکر، تحقیق و تفحص و استیضاح از اختیارات مجلس است. حتی نمایندگان می توانند از رئیس جمهور سئوال یا او را استیضاح کنند. همچنین دیوان محاسبات مجلس بر همه اعتبارات قوه قضائیه و قوه مجریه نظارت می کند.

وی مجلس را همه کاره خواند و افزود: اگر مجلس از اختیاراتش استفاده نکرد یا بد استفاده کرد، جایی که باید سکوت کند حرف زد و جایی که باید حرف بزند سکوت کند حتما کشور رو به تباهی خواهد رفت. امروز اکثر مشکلات مردم ناشی از عملکرد مجلس است چون مجلس می توانست جلوی خیلی از مسائل را بگیرد.

عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی با اشاره به سابقه ۱۸ سال فعالیت و حضور خود در مجلس، یادآور شد: روزهایی که نمایندگان رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت سیزدهم را در دستورکار داشتند، از طریق رادیو به مشروح مذاکرات گوش می دادم. آن قدر نمایندگان نامناسب حرف می زدند که من با این سابقه حضور در مجلس متوجه نمی شدم ناطق در حال صحبت به عنوان موافق وزیر پیشنهادی است یا به عنوان مخالف چون آنها نمی خواستند درست حرف بزنند بلکه می خواستند فقط حرف بزنند تا تصویرشان از تلویزیون یا صدای شان از رادیو پخش شود.

وی افزود: در همان روزها از طریق رسانه ها خطاب به نمایندگان گفتم «اگر به این کابینه ضعیف رأی دادید مسئولیت دنیا و آخرتش به عهده شماست چون فردا رئیس جمهور می گوید اگر وزیر پیشنهادی من فقط مناسبی برای این مسئولیت نبود چرا مجلس رأی اعتماد به او داد؟». مجلس باید وظیفه خودش را انجام دهد نه آنکه هرچه دولت خواست به همان عمل کند.

خباز توضیح داد: مسئولیت وزرای پیشنهادی بعد از رأی اعتماد مجلس آغاز می شود، اینقدر در مجلس وادادگی اتفاق افتاد که وزرا تقریبا مسئولیت خودشان را تضمین شده تلقی می کردند. همان طور هم که دیدیم اکثریت آنها بالای 200 رأی موافق آوردند. بعد از آن هم طبیعی بود مجلسی که خودبدهکار و وامدار است قدرت استیضاح وزیر را ندارد.

وی افزود: مجلسی می تواند وزرا را استیضاح کند که دارای استقلال باشد. این آقایان نماینده امتحان خودشان را در قبال دولت گذشته و هم در قبال دولت فعلی پس دادند. در زمان دولت گذشته شاهد بودیم آقایان چقدر فریاد می کشیدند و حرف بی اساس می زدند؛ حتی آقای ظریف را خواستند و در صحن مجلس به او فحش های رکیک دادند اما الان طوری مهر سکوت بر لب زدند که گویا هیچ اتفاقی در کشور نمی افتد.

این فعال سیاسی گفت: کمر مردم زیر بار تورم، این فشارهای اقتصادی و گرانی ها شکسته است اما مجلس سکوت کرده و با سکوتش دارد عملکرد نامناسب دولت را تأیید می کند. از این مجلس اصلا نباید انتظار استیضاح داشت چون توان، قدرت و استقلال لازم برای این کار را ندارد. یکی از نمایندگان می گفت «کافی است از دولت انتقاد کنیم، فورا مورد انتقاد قرار می گیریم که چرا از دولت انقلابی انتقاد کردیم». این خیلی بدنما است که نمایندگان مردم حتی جرأت انتقاد ندارند.

وی افزود: وقتی مجلس نظارت نکند، وقتی قانون خوب تصویب نکند بلکه قانون بدتصویب کند، بود و نبود این مجلس علی السویه است و جا دارد مردم از دست این مجلس عزای عمومی اعلام کنند چون این مجلس رفت که بار از روی دوش مردم بردارد اما بارهای فراوانی روی دوش مردم گذاشت.

منبع: تابناک

کلیدواژه: مذاکرات دوحه کنکور زلزله هرمزگان فائزه هاشمی خباز فعال سیاسی مجلس یازدهم نمایندگان مجلس مذاکرات دوحه کنکور زلزله هرمزگان فائزه هاشمی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۰۸۱۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایندگان مرحله دوم تهران با ۵۰-۶۰ هزار رای وارد مجلس می‌شوند

روزنامه فرهیختگان در مطلبی از کمرنگ شدن فضای انتخاباتی گلایه کرد.

این روزنامه نوشت: درک این موضوع که فضای دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم اصلا رنگ و بویی از حال و هوای انتخاباتی ندارد، چندان نیاز به استناد به نظرسنجی‌ها و پرسش از مردم ندارد.

اگر نگاهی به اخبار برجسته روز در رسانه‌ها هم بیندازیم، در پرداخت اخبار رسانه‌ها کمتر خبری درباره انتخابات و رقابت‌های انتخاباتی پیدا می‌کنیم که میان دیگر اتفاقات و تحولات اساسا گم می‌شوند.

اگرچه بخشی از این سردی فضای انتخاباتی، به خاطر دور دوم انتخاباتی مجلس طبیعی است اما این تنها علت کمرنگ شدن فضای انتخاباتی در دور دوم انتخابات مجلس نیست، کمااینکه این دور تقریبا سردترین انتخابات در طول دوره‌های انتخابات‌های مجلس را شاهد هستیم.

یکی از عواملی که در افزایش شور و شوق انتخاباتی موثر است که ردپای آن در دیگر انتخابات‌های مجلس هم مشاهده می‌شود، رقابت میان گروه‌ها و جناح‌هاست.

در انتخابات مجلس دوازدهم، اساسا رقابت جدی حول گروه‌ها و جناح‌ها شکل نمی‌گیرد. این رقابت اگرچه درون جبهه اصولگرایی جریان داشت و دارد و بیشتر خود را در قالب عقده‌گشایی‌های سیاسی و افشاگری‌ها نشان داد اما ردی از جدیت این رقابت یا بسط این رقابت در میان گروه‌های مردم دیده نمی‌شود.

در این دوره جدای از اینکه اصلاح‌طلبان حضور جدی نداشتند، نتوانستند رقابت جدی با اصولگرایان شکل بدهند و کفه سنگین رقابت در میان لیست‌های درون‌اصولگرایی استوار بود. اما اگر از اقشار مردم می‌پرسیدید کدام یک از این لیست‌ها به دیگری ارجحیت دارد، تقریبا نمی‌توانستند تمایزی میان آن‌ها قائل شوند. درواقع رقابت میان اصولگرایان، در همان حد و درون اصولگرایان آن هم تنها بر سر تصاحب قدرت محدود ماند.

رقابت شکل‌گرفته بیش از آنکه بین اقشار مردم برقرار باشد، گویی بین خود کاندیداهاست تا این بار چه کسی در صدر مجلس شورای اسلامی به عنوان رئیس بنشیند وگرنه اتفاق تازه‌ای قرار نیست رخ دهد.

حالا در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم بخش اصلی دغدغه اصولگرایان روی این موضوع متمرکز است که قرار است چه کسی ریاست مجلس را به عهده بگیرد، در حالی که اگر نگاهی به دغدغه مردم درمورد انتخابات یا ساختار مجلس بیندازیم، اینکه قرار است چه کسی روی صندلی ریاست مجلس بنشیند برای مردم اهمیتی ندارد. این عملا شکاف میان دغدغه مردم و رقبای انتخاباتی را نشان می‌دهد.

در میانه این دعوا خبری از ارائه ایده برای بهتر شدن عملکرد مجلس یا مطرح شدن لزوم تنظیم قوانین در مجلس دیده نمی‌شود. تنها تمرکز احزاب روی این موضوع استوار است که قالیباف، رئیس مجلس بماند یا فرد دیگری رئیس مجلس شود. طبعا این خلأ ایده در دور دوم انتخابات هم تغییری نداشته و در همچنان برهمان پاشنه بی‌ایده بودن و ادامه دعوا برای تصاحب قدرت می‌چرخد.

کاسبان کاهش مشارکت

خروجی چنین فضایی نهایتا همین تصویری می‌شود که در انتخابات دوازدهم شاهد آن بودیم، در این فضا تنها یک طیف محدود در انتخابات مشارکت می‌کنند، بدنه اجتماعی که در هرشرایطی رای مشخصی دارند در انتخابات مشارکت می‌کنند و دیگر اقشار عملا توجهی به انتخابات نمی‌کنند و نهایتا آنچه در تهران در دور اول رخ داد دیده می‌شود و رای نفرات اول راه‌یافته به مجلس کاهش محسوس و قابل‌توجهی به نسبت دوره‌های دیگر مجلس در انتخابات‌ها داشت.

به نظر نمی‌رسد در دور دوم هم اتفاق ویژه و متمایزی رخ دهد، کمااینکه این احتمال وجود دارد که حضور آن بدنه اجتماعی خاص در این دوره هم کمتر از دوره‌های قبل شود و حالا نماینده‌هایی با ۵۰ یا ۶۰ هزار رای وارد بهارستان شوند. در این میان البته بارها نیز به این موضوع اشاره شده که بخشی از این گروه‌های سیاسی اساسا حیات خود را در کاهش مشارکت وعدم حضور دیگر طیف‌های جامعه پای صندوق‌های رای می‌بینند و اتفاقا تعمدا دیگر گروه‌های جامعه را در اظهارات و صحبت‌ها و حتی وعده‌های انتخاباتی خود حذف می‌کنند و روی صحبت خود را تنها قشر و طیف خاصی قرار می‌دهند. حالا این روزها این جریان حضور پررنگ‌تری در رقابت‌های انتخاباتی دارند و تلاش می‌کنند همچنان روند مطلوب خود را حفظ کنند.